Srimad Bhagavatam: Canto 4

(1-3) Maitreya zei: 'Koning Prithu, die bekend was met alles van de ziel, had als de beschermer van de mensen eindeloos alles bevorderd wat hij tot stand had gebracht, maar op een dag zag hij dat hij in fysiek opzicht oud werd. Geheel in overeenstemming met de instructies van de Allerhoogste Heer had hij in deze wereld, zich houdend aan het dharma van toegewijden, voorzien in het levensonderhoud van al de bewegende en niet-bewegende levende wezens. Hij liet de aarde aan zijn zoons over en met spijt jegens zijn bedroefde burgers, ging hij, alleen samen met zijn vrouw, het bos in ter wille van zijn verzaking. (4) Zo goed van begrip als hij voorheen was geweest toen hij de aarde veroverde, zag hij daar [in die teruggetrokken positie] volmaakt in dat hij, overeenkomstig de regels en voorschriften van een teruggetrokken bestaan, ernst moest maken met een leven van gestrenge verzaking. (5) In het begin at hij zo nu en dan knollen, wortels, vruchten en dorre bladeren, daarna dronk hij een aantal [halve] maanden lang water en tenslotte ademde hij enkel nog lucht. (6) Zoals de grote wijzen dat doen verdroeg de held 's zomers de vijfvoudige hitte [van de zon aan de hemel en van vier vuren in iedere windrichting], in de herfst de stortvloed van regens, in de winter het tot zijn nek ondergedompeld zijn en sliep hij [het hele jaar door] op de kale grond. (7) Eenvoudig naar Heer Krishna verlangend verdroeg hij het om zonder woorden en zinnelijkheid te leven, niet zijn zaad te lozen en niet vrijuit te ademen, en daarmee hield hij van alle mogelijke praktijken er de beste verzaking op na. (8) Zonder onderbreking vasthoudend aan de Perfectie [van Krishna], ontdeed hij zich aldus geleidelijk van al het vuil en de verlangens van zijn werklast, zijn karma, en brak hij, terwijl hij met zijn adembeheersing volledig zijn denken en zinnen stillegde, met alles wat hem bond. (9) [Aldus was hij,] de beste van alle levende wezens, van aanbidding voor de Hoogste Persoonlijkheid met de yoga waarover de fortuinlijke Sanat-kumâra had gesproken met betrekking tot het uiteindelijke doel van het zich verhouden tot de ziel. (10) Met hem als een toegewijde ondernemend op het pad van toegewijde dienst aan de Fortuinlijke, werd de Heer die [de oorsprong van] de Geest van het Absolute is, zijn exclusieve voorwerp van aanbidding. (11)

Hij, die volmaakt oplettend was in de voortdurende heugenis van een zuiver transcendentale geest, bereikte middels deze devotionele activiteiten gewijd aan de Allerhoogste Heer, de perfectie van de wijsheid. Niet gehecht aan wat men ook zijn bezit zou kunnen noemen, raakte hij aldus bevrijd van twijfel en de materiële levensopvatting die de ziel verhult. (12) Zonder verlangens en vast overtuigd van het uiteindelijke doel van de ziel, had hij gebroken met alle overige levensopvattingen en bovenzinnelijke kennis, [want] zolang een beoefenaar van het yogasysteem zich in zijn verzaking niet wijdt aan de verhalen over de oudere broer van Gada, Krishna [Gada was een andere zoon van Vasudeva jonger dan Krishna], zou hij niet vrij zijn van illusies. (13) Hij, de beste van de helden, die zijn geest fixeerde op de Superziel, gaf aldus na de nodige tijd grondig spiritueel gezuiverd, zijn voertuig van de tijd op. (14) Zijn anus blokkerend met zijn enkel stuwde hij zijn levensadem geleidelijk omhoog van de navel naar het hart en vandaar naar de keel om zich tussen zijn wenkbrauwen te fixeren. (15) Op deze manier geleidelijk aan zijn levensadem in zijn hoofd vestigend verenigde hij, bevrijd van alle materiële verlangens, zijn levensadem met het geheel van de [kosmische] adem, zijn lichaam met het geheel van de aarde en zijn innerlijk vuur met het vuur van de totaliteit [van het universum]. (16) Na de verschillende lichaamsopeningen [van zijn zinnen] verenigd te hebben met de ether en zijn sappen met het water, verenigde hij de aarde met het water, het water met het vuur, het vuur met de lucht en de lucht met de hemel, en bracht hij zo alles wat verdeeld was terug tot zijn eigen bron [vergelijk 2.5: 25-29]. (17) Hij verenigde de geest met de zinnen en de zintuigen met hun voorwerpen en liet vervolgens de voorwerpen van de zinnen opgaan in de vijf elementen waaruit ze waren voortgekomen. Daarna gaf hij het materiële ego terug aan het mahat-tattva, het geheel van de materiële energie. (18) Op weg naar Hem, het reservoir van alle goede eigenschappen, bracht hij zijn individualiteit en de levens die erbij hoorden terug in het Reservoir van Alle Vermogens. Zo keerde hij, het levend wezen en de genieter, als de meester van de zinnen terug naar huis, terug naar zijn oorspronkelijke positie, op basis van zijn inzicht in de spirituele kennis van de zelfverwerkelijking en verzaking.

(19) De koningin genaamd Arci, zijn echtgenote, volgde hem te voet het bos in, ook al had ze, met haar tere gestel, het niet verdiend dat haar voeten zo met de aarde in aanraking kwamen. (20) Hoewel haar lichaam mager zou worden had ze, uiterst vastbesloten in haar gelofte haar echtgenoot te dienen, er geen moeite mee te leven onder omstandigheden gelijk die van de grote heiligen en deed ze graag met hem mee, blij om met hem in contact te staan. (21) Toen ze zag dat het lichaam van haar man, die zo vol van genade was voor de wereld en voor haar, geen levensteken meer gaf, cremeerde de deugdzame vrouw, na een tijdje gehuild te hebben, hem boven op de top van een heuvel. (22) Na de begrafenisplechtigheden te hebben afgehandeld nam ze een bad in de rivier en goot ze, in aanbidding van de dertig miljoen halfgoden in de hemel, water uit voor haar zo vrijzinnige echtgenoot. Vervolgens liep ze drie keer om het vuur heen en ging ze, denkend aan de voeten van haar echtgenoot, zelf het vuur in.

(23) De genadige goden en hun echtgenotes die zagen hoe ze haar echtgenoot tot in de dood volgde, brachten bij duizenden tegelijk hun gebeden voor de kuise vrouw van de grote krijgsheer koning Prithu. (24) Bovenop de Mandaraheuvel spraken ze, bloemen uitstrooiend en bij die gelegenheid hun muziekinstrumenten bespelend, als volgt met elkaar. (25) De vrouwen zeiden: 'O hoe glorieus is deze echtgenote die net als de Godin voor de Heer van het Offer [Vishnu] met hart en ziel van aanbidding was voor haar echtgenoot, de koning van alle koningen van de wereld. (26) Zie toch hoe ze haar deugdzame echtgenoot, de zoon van Vena, volgt in zijn gang naar de hemel en hoe zij, Arci genaamd, ons aldus voorbijstreeft in haar moeilijk te volgen handelen. (27) Onder al degenen die slechts een kort moment te leven hebben in de menselijke wereld, is er, voor hen die op het pad van de bevrijding hun best doen voor het Koninkrijk Gods, niets te moeilijk om te bereiken. (28) Hij die, bij het bereiken van de menselijke levensvorm, op het pad van de bevrijding verwikkeld raakt in de grote moeilijkheden van alles wat men voor zijn zinsbevrediging doet in deze wereld, komt, ingaand tegen zijn eigen ware zelf, zonder twijfel [vanwege zijn illusies] bedrogen uit.'

(29) Maitreya zei: 'Terwijl zij [Arci] aldus door de echtgenotes van de bewoners van de hemel werd verheerlijkt, bereikte de vrouw de plaats waarnaar haar echtgenoot was vertrokken. De positie die de zoon van Vena onder de hoede van de Onfeilbare had verworven was de allerhoogste van de zelfgerealiseerden. (30) Aldus heb ik u het karakter van Prithu, de eerste van de heren die zo hoog en almachtig was, beschreven als zijnde het beste vanwege de grootsheid van zijn daden. (31) Een ieder die met geloof en grote aandacht leest en uitleg verschaft of verneemt over die zo grote en godvruchtige persoon koning Prithu, zal dezelfde positie bereiken als hij. (32) De brahmaan die het leest zal spiritueel schitteren, de edelman zal de koning van de wereld zijn, de handelaar zal de specialist op zijn gebied worden en de arbeider zal voor Hem het beste bereiken. (33) Als iemand met groot respect hier drie keer naar luistert zal die persoon, of hij nu een man of een vrouw is, als hij kinderloos is worden gezegend met de beste kinderen en als hij berooid is de rijkste worden. (34) Niet erkend zal hij roem verwerven en ongeletterd zal hij geleerd worden. Dit zo zegenrijke verhaal zal al het ongeluk van de mens verdrijven. (35) Zij die welvaart verlangen, een goede naam, een langer leven, een betere wereld [de hemel], het tenietdoen van de invloed van het Tijdperk van de Redetwist en die uit zijn op de hogere zaak van de perfectie van de vier [burgerdeugden] van de religiositeit, de economie, het zinsgenoegen en de bevrijding, moeten met het grootste respect naar deze vertelling luisteren. (36) Hiernaar luisterend zal de koning, die op zijn strijdwagen campagne voert om de overwinning te behalen, van andere koningen belastingen ontvangen zoals koning Prithu dat deed. (37) Met het verrichten van zuivere toegewijde dienst voor de Allerhoogste Heer, behoort men, vrij van alle overige betrokkenheid, te vernemen over het vrome karakter van de zoon van Vena, er anderen naar te laten luisteren en er ook steeds over te blijven lezen. (38) O zoon van Vicitravîrya [Vidura], ik legde u uit hoe men zijn bestemming moet bereiken en ontwaken tot de grootheid van Zijn Kosmische Intelligentie, door aldus betrokken te zijn in relatie tot deze uitzonderlijke tekst. (39) Hij die, bevrijd in de omgang met de Allerhoogste Heer, bij herhaling met de grootste eerbied verneemt over deze vertelling over Prithu en er ook verslag van doet, zal ten volle de gehechtheid realiseren aan Zijn voeten die de boot vormen voor [het oversteken van] de oceaan van onwetendheid.'

Maitreya zei: 'Koning Prithu, die bekend was met alles van de ziel, had als de beschermer van de mensen eindeloos alles bevorderd wat hij tot stand had gebracht, maar op een dag zag hij dat hij in fysiek opzicht oud werd. Geheel in overeenstemming met de instructies van de Allerhoogste Heer had hij in deze wereld, zich houdend aan het dharma van toegewijden, voorzien in het levensonderhoud van al de bewegende en niet-bewegende levende wezens. Hij liet de aarde aan zijn zoons over en met spijt jegens zijn bedroefde burgers, ging hij, alleen samen met zijn vrouw, het bos in ter wille van zijn verzaking.

Maitreya zei: 'Koning Prithu, die met alles van de ziel op de hoogte, als de beschermer van de mensen, van een eindeloze toename was geweest in alles wat hij tot stand had gebracht, zag op een dag dat hij in fysiek opzicht oud aan het worden was. Geheel naar het belang handelend van wat de Allerhoogste Heerser had opgedragen, had hij in deze wereld, in naleving van de principes der toegewijden, voorzien in het levensonderhoud van al de bewegende en niet-bewegende levende wezens. Hij liet de aarde aan zijn zoons over en met spijt jegens de bedroefde burgers, ging hij alleen samen met zijn vrouw het woud in voor zijn verzaking. (Vedabase)

Tekst 4

Zo goed van begrip als hij voorheen was geweest toen hij de aarde veroverde, zag hij daar [in die teruggetrokken positie] volmaakt in dat hij, overeenkomstig de regels en voorschriften van een teruggetrokken bestaan, ernst moest maken met een leven van gestrenge verzaking.

Daar zag hij volmaakt in, zo goed als hij voorheen van inzicht was geweest in het veroveren van de aarde, dat hij, overeenkomstig de regels en voorschriften van een teruggetrokken bestaan, ernst moest maken met een leven van gestrenge verzaking. (Vedabase)

Tekst 5

In het begin at hij zo nu en dan knollen, wortels, vruchten en dorre bladeren, daarna dronk hij een aantal [halve] maanden lang water en tenslotte ademde hij enkel nog lucht.

In het begin at hij zo nu en dan de bollen, wortels, vruchten en het groen dat voorhanden was, toen dronk hij voor een paar halve maanden lang water, waarna hij enkel nog lucht inademde. (Vedabase)

Tekst 6

Zoals de grote wijzen dat doen verdroeg de held 's zomers de vijfvoudige hitte [van de zon aan de hemel en van vier vuren in iedere windrichting], in de herfst de stortvloed van regens, in de winter het tot zijn nek ondergedompeld zijn en sliep hij [het hele jaar door] op de kale grond.

Zoals de grote wijzen aanvaarde de held de vijf verzakingen van de zomerhitte [van de zon hierboven en van de vuren in de vier windrichtingen], de stortvloed van regens in het regenseizoen, het tot zijn nek onder het water zitten in de winter en het slapen op de kale grond. (Vedabase)

Tekst 7

Eenvoudig naar Heer Krishna verlangend verdroeg hij het om zonder woorden en zinnelijkheid te leven, niet zijn zaad te lozen en niet vrijuit te ademen, en daarmee hield hij van alle mogelijke praktijken er de beste verzaking op na.

Het verdragend om controle te krijgen over zijn woorden en zijn zinnen, niet zijn zaad te verliezen en zijn levensadem te kunnen volgen, verlangde hij eenvoudig naar Heer Krishna, van alle praktijken er aldus de beste verzaking op na houdend. (Vedabase)

Tekst 8

Zonder onderbreking vasthoudend aan de Perfectie [van Krishna], ontdeed hij zich aldus geleidelijk van al het vuil en de verlangens van zijn werklast, zijn karma, en brak hij, terwijl hij met zijn adembeheersing volledig zijn denken en zinnen stillegde, met alles wat hem bond.

Zodoende stap voor stap, zonder aflaten van de volmaaktheid, ontdeed hij zich van alle vuil en de verlangens van zijn werklast, zijn karma, en brak hij, met het beoefenen van zijn ademhaling volledig zijn denken en zinnen stilleggend, met alles wat hem bond. (Vedabase)

Tekst 9

[Aldus was hij,] de beste van alle levende wezens, van aanbidding voor de Hoogste Persoonlijkheid met de yoga waarover de fortuinlijke Sanat-kumâra had gesproken met betrekking tot het uiteindelijke doel van het zich verhouden tot de ziel.

Naar wat de fortuinlijke Sanat Kumâra had gezegd over het uiteindelijke doel van de yoga van het zich verhouden tot de ziel, was hij, als de beste van alle levende wezens, er zeker van van aanbidding te zijn voor de Allerhoogste Persoon. (Vedabase)

Tekst 10

Met hem als een toegewijde ondernemend op het pad van toegewijde dienst aan de Fortuinlijke, werd de Heer die [de oorsprong van] de Geest van het Absolute is, zijn exclusieve voorwerp van aanbidding.

Met geloof ondernemend op het pad der devotie van de toegewijde, raakte hij, altijd dienstbaar aan de Allerhoogste Heer, de oorsprong van de Geest van het Absolute, stevig verankerd zonder enige afwijking. (Vedabase)

Tekst 11

Middels deze devotionele activiteiten gewijd aan de Allerhoogste Heer kreeg hij, volmaakt oplettend in de voortdurende heugenis van de geest der zuivere goedheid, de spirituele kennis onder de knie zowel als het niet gehecht zijn aan wat men dan ook zijn bezit zou kunnen noemen, en raakte hij aldus bevrijd van twijfel en de materiële opvatting die zijn ziel verhulde. (Vedabase)

Tekst 12

Zonder verlangens en vast overtuigd van het uiteindelijke doel van de ziel, had hij gebroken met alle overige levensopvattingen en bovenzinnelijke kennis, [want] zolang een beoefenaar van het yogasysteem zich in zijn verzaking niet wijdt aan de verhalen over de oudere broer van Gada, Krishna [Gada was een andere zoon van Vasudeva jonger dan Krishna], zou hij niet vrij zijn van illusies.

Vrij van alle overige levensopvattingen, zonder verlangens en vast overtuigd van het uiteindelijke doel van de ziel, had hij dat alles opgegeven, ermee kappend met behulp van die kennis waarin men, voor een lange tijd een beoefenaar van het yogasysteem zijnd, niet vrij van illusies is zolang men niet van de aantrekking is voor de verhalen over de oudere broer van Gada, Krishna [Gada was een andere zoon van Vasudeva jonger dan Krishna]. (Vedabase)

Tekst 13

Hij, de beste van de helden, die zijn geest fixeerde op de Superziel, gaf aldus na de nodige tijd grondig spiritueel gezuiverd, zijn voertuig van de tijd op.

Als de beste der helden zijn denken richtend naar de Superziel, gaf hij, door en door spiritueel gezuiverd, na de nodige tijd zijn voertuig van de tijd op. (Vedabase)

Tekst 14

Zijn anus blokkerend met zijn enkel stuwde hij zijn levensadem geleidelijk omhoog van de navel naar het hart en vandaar naar de keel om zich tussen zijn wenkbrauwen te fixeren.

Zijn anus blokkerend met zijn enkel stuwde hij zijn levensadem geleidelijk van de navel naar het hart en de keel naar boven om zich tussen zijn wenkbrauwen te fixeren. (Vedabase)

Tekst 15

Op deze manier geleidelijk aan zijn levensadem in zijn hoofd vestigend verenigde hij, bevrijd van alle materiële verlangens, zijn levensadem met het geheel van de [kosmische] adem, zijn lichaam met het geheel van de aarde en zijn innerlijk vuur met het vuur van de totaliteit [van het universum].

Zodoende, bevrijd van alle materiële verlangens, stap voor stap zijn vitaliteit nergens anders vestigend dan in het hoofd, verenigde hij zijn levensadem met het totaal ervan, zijn lichaam met het volle van de aarde en het vuur van binnen met dat van het geheel. (Vedabase)

Tekst 16

Na de verschillende lichaamsopeningen [van zijn zinnen] verenigd te hebben met de ether en zijn sappen met het water, verenigde hij de aarde met het water, het water met het vuur, het vuur met de lucht en de lucht met de hemel, en bracht hij zo alles wat verdeeld was terug tot zijn eigen bron [vergelijk 2.5: 25-29].

De verschillende lichaamsopeningen samensmeltend met de lucht en zijn sappen met het water, werd aldus, naar gelang iedere afdeling, de aarde met het water, het water met het vuur, het vuur met de lucht en de lucht met de hemel verenigd [vergelijk 2.5: 25-29]. (Vedabase)

Tekst 17

Hij verenigde de geest met de zinnen en de zintuigen met hun voorwerpen en liet vervolgens de voorwerpen van de zinnen opgaan in de vijf elementen waaruit ze waren voortgekomen. Daarna gaf hij het materiële ego terug aan het mahat-tattva, het geheel van de materiële energie.

Hij verenigde de geest met de zinnen, de zintuigen met hun voorwerpen en vandaar de voorwerpen samenpakkend met de vijf elementen, bracht hij het materiële ego naar buiten in de mahat-tattva, het totaal van de materiële energie. (Vedabase)

Tekst 18

Op weg naar Hem, het reservoir van alle goede eigenschappen, bracht hij zijn individualiteit en de levens die erbij hoorden terug in het Reservoir van Alle Vermogens. Zo keerde hij, het levend wezen en de genieter, als de meester van de zinnen terug naar huis, terug naar zijn oorspronkelijke positie, op basis van zijn inzicht in de spirituele kennis van de zelfverwerkelijking en verzaking.

Naar Hem toe, het reservoir van alle goede eigenschappen, plaatste hij zijn individualiteit en de aanduidingen die erbij horen in het reservoir van alle vermogen en keerde hij aldus als de prabhu of meester, de beheerser der zinnen, het levend wezen en de genieter, terug naar huis bij machte van zijn eigen inzicht in die spirituele kennis der zelfverwerkelijking en verzaking. (Vedabase)